سوگ و داغدیدگی‌ مرگ عزیزان در دوران کرونا

سوگ و داغدیدگی مرگ عزیزان در دوران کرونا

همانطور که می‌دانید اپیدمی کرونا ویروس یا به زبان بهتر پاندمی ویروس کرونا و گسترش ناگهانی آن موجب بروز شوک و غافلگیری در جهان و کشور عزیزمان ایران گردید.

 بروز این اپیدمی در شهر ووهان چین نشان داد که طیف وسیعی از افراد بخصوص خانواده‌های افرادی که مستقیم با این بیماری مبارزه می‌کنند، نیازمند مداخلات روانشناختی می‌باشند. افزایش تعداد مبتلایانی که متاسفانه درجریان اپیدمی جان خود را از دست می‌دهند و با افزایش اهمیت موضوع همه‌گیری بیماری، چراغ خطر ایجاد بحران سوگواری نیازمند مداخله در خانواده‌های افراد متوفی را به صدا در آورده است. این در شرایطی است که امکان طی کردن مراحل سوگ به روشی که سال‌ها هر فردی بسته به فرهنگ خودش عادت داشته، فراهم نیست. به طوری که با افزایش موارد مثبت بیماری و مرگ و میر آنها، خانواده‌های داغدار درگیر فرایند سوگی متفاوت با سوگ‌های تجربه شده‌ی پیش از این خواهند شد.

سوگ و داغدیدگی مرگ عزیزان

پس ضروریست که بدانیم اعضای خانواده و نزدیکان فرد مبتلای فوت شده در اثر بیماری، از جمله گروه‌های آسیب‌پذیر و حساس در برابر مشکلات رونشناختی طولانی بعدی هستند.

طبق تعریف، سوگ پاسخ به تجربه مرگ فردی محبوب در زندگیست. فقدان عضوی از خانواده، یک دوست صمیمی و یا هر فرد محبوب دیگری، بازماندگان را با طیفی از احساسات دشوار و پیچیده و آزاردهنده مواجه می‌کند.

بلافاصله یا مدتی بعد از فقدان یک دوره داغدیدگی آغاز می‌شود.

برخی نشانه‌ها و علایم مشخص داغدیدگی عبارتند از :

1. علایم عاطفی:
   - احساس ناراحتی، خشم، گناه، اضطراب، خستگی، غم و اندوه، گریه و زاری، تحریک پذیری، بیقراری، آشفتگی هیجانی.
2. علایم جسمی:
   - شامل بی حسی، شوک، کاهش انرژی، ضعف در عضلات، سردرد، تهوع، حساسیت به صدا، خشکی گلو و دهان، احساس سنگینی قفسه سینه، کوتاه شدن تنفس، بیخوابی، تغییر اشتها، آه کشیدن مکرر.
3. علایم شناختی:
   - شامل گیجی، کاهش تمرکز و قدرت تفکر، اشتغال ذهنی و گاها تجربیات ویژه مانند توهم شنوایی از صدای متوفی، احساس گسست از واقعیت.

در نهایت علایم ذکر شده منجر به کاهش توانایی فرد برای انجام فعالیت‌های روزانه و اختلال عملکرد می‌گردد.

مواردی که به طی شدن طبیعی فرایند سوگ در کرونا کمک می‌کنند :

• تغذیه خوب
• فعالیت جسمی سبک
• انجام کارهای روزانه
• دعا کردن و نیایش مذهبی
• پرداختن به علایق قبلی
• گوش دادن به موسیقی
• ریلکسیشن
• عضویت در گروه‌های حمایتگر آنلاین
• تماس صوتی و تصویری با آشنایان و دوستان

درمان سوگ نرمال

با در نظر گرفتن توضیحات مطرح شده فرایند سوگ به طور طبیعی و با سپری شدن زمان عارضه مهمی بر جا نمی‌گذارد. دسترسی به خانواده و دوستان و حمایت اجتماعی موجب اثرات مفیدی در سازگاری فرد خواهدشد. برای سرعت دادن به این روند به اطرافیان فرد توصیه می‌شود که به جای پند دادن به بیمار، همدلانه به صحبت‌های وی گوش دهند و گوش دادن واقعی را در محبت خود به کار ببرند. با حضور در کنار فرد داغدیده شنیدن حرف‌های آن‌ها و صحبت درباره خاطرات وی با متوفی بدون واهمه و تنش کمک کننده خواهد بود.

در پایان نباید فراموش کرد که در صورت عدم پاسخ کافی با این توصیه‌ها استفاده از خدمات روانشناختی و دارویی از طریق یک روانپزشک با روانشناس با تجربه ضروریست و فرد داغدیده را باید از اهمیت درمان آگاه کرد. بدیهی است که حمایت‌های دائمی با توجهات ویژه در مناسبت‌های مهم بسیار کمک کننده‌اند.

دکتر دژم پور
روانپزشک، رواندرمانگر