معجون جامع
معنای «جامع»
اولاً در روایاتی که در آن‌ها «داروی جامع امام رضا(ع)» معرفی شده است خود امامان معصوم از این دارو با تعبیر «جامع» یاد کرده‌اند (دواء الجامع). ثانیاً چون این دارو برای چند بیماری مختلف توصیه شده و برای درمان تعدادی از بیماری‌ها کاربرد دارد از آن به «داروی جامع» نام برده شده است.
در طب اسلامی یا عطاری‌ها از این داروی جامع با عنوان «مرکب ۵» نیز یاد می‌شود؛ زیرا این دارو ترکیب و معجونی است. البته در روایات این داروی جامع، ترکیب شامل هشت مورد است: زعفران، عاقرقرحا، سنبل [سنبل الطیب]، قاقلّه [هل]، بنج [شاهدانه یا بذر البنج]، خَربَق سفید و فلفل سفید [همان فلفل سیاه سفید شده]، ابرفیون (بریفیون).
موارد مصرف
مناسب برای هشت بیماری:
- نیش عقرب و مار،
- شَوصَه (نوعی ذات الجنب و باد در معده و نفخ)،
- فلج و سستی عضلات صورت مانند دهان که نتوان آب دهان را نگاه داشت (فالج و لقوه)،
- سردی معده و سنگینی سینه (برد المعده و خفقان الفؤاد)،
- درد طحال (وجع الطحال)،
- درد دو پهلو راست و چپ (وجع البطن)،
- درد شکم و اسهال (دواء البطن)
- درد کلیه و مثانه (حَصاه)
مقدار مصرف
- طبق دستور پزشک مصرف شود.
