صفحه اصلی
ویزیت آنلاین
مشاوره آنلاین
تخصصها
تست آنلاین
مجله سلامت
اطلاعات دارویی
پرسش و پاسخ
ثبت نام پزشکان
درباره ایزو ویزیت
کپسول فلوکستین 10 میلی گرم
فلوکستین با مهار اختصاصی برداشت مجدد سروتونین توسط غشای سلول عصبی پیش سیناپسی که منجر به افزایش غلظت سیناپسی آن در سیستم عصبی مرکزی می‌شود.
درخصوص نحوه صحیح مصرف دارو به این نکات توجه کنید:
۱- دارو را فقط براساس دستور پزشک مصرف نمایید. از مصرف مقادیر بیشتر، مکرر و به مدت طولانی‌تر از دستور پزشک خودداری کنید.
۲- در صورت بروز تحریکات معده‌ای، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید.
۳- اگر این دارو را برای افسردگی مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است ۴ هفته یا بیشتر پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. همچنین به منظور جلوگیری از عود بیماری ممکن است مصرف دارو به مدت ۶ ماه یا بیشتر ضروری باشد. اگر این دارو را برای وسواس مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است ۵ هفته یا بیشتر پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. در طی این مدت پیشرفت درمان باید توسط پزشک معالج کنترل گردد.
۴- اگر این دارو را برای پرخوری عصبی مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است یک هفته پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. اگر چه جهت بهبودی کامل ممکن است به ۴ هفته یا بیشتر وقت نیاز باشد.
۵- در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه عادی خود را ادامه دهید. از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
موارد مصرف
داروی ضدافسردگی
موارد منع مصرف
۱- سابقه حساسیت به فلوکستین و یا هر یک از اجزاء تشکیل دهنده این دارو
۲- مصرف همزمان در بیماران تحت درمان با یک داروی مهار کننده منو آمین اکسیداز و یا در طی ۱۴ روز از قطع مصرف یک داروی منو آمین اکسیداز، از قطع مصرف فلوکستین و شروع درمان با یک داروی منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته فاصله در نظر گرفته شود.
۳- مصرف همزمان تیوریدازین با این دارو و یا در طی حداقل ۵ هفته پس از قطع مصرف فلوکستین
۴- مصرف همزمان با پیموزاید
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: مطالعات کافی و به خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است. مصرف این دارو باید با نظر پزشک متخصص و با احتیاط انجام گیرد.
شیردهی: این دارو وارد شیر مادر می‌شود و ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته مانند استفراغ، مدفوع آبکی، گریه و اختلالات خواب در کودک شیرخوار گردد، بنابراین مصرف دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.
تداخل دارویی
قبل از مصرف این دارو، چنانچه از داروهای زیر استفاده می نمایید پزشک خود را مطلع سازید:
آلپرازولام و دیازپام – در مصرف همزمان با فلوکستین، مقدار آلپرازولام و دیازپام در خون ممکن است افزایش یابد که در مورد آلپرازولام باعث ازدیاد اثرات آن می‌گردد.
داروهای ضد انعقاد و گلیکوزیدهای دیژیتال – مقدار این داروها یا فلوکستین در خون ممکن است افزایش یابد که احتمال بروز عوارض ناخواسته را زیاد می‌نماید. مقدار این داروها یا فلوکستین ممکن است توسط پزشک تغییر یابد.
آستمیزول – مقدار آستمیزول در خون ممکن است افزایش یابد که منجر به تغییر مهم در ریتم ضربان قلب می‌گردد. مصرف توام این داروها توصیه نمی‌گردد.
سوماتریپتان، ترامادول و تریپتوفان – مصرف همزمان این داروها با فلوکستین یا در طی ۵ هفته از قطع مصرف فلوکستین ممکن است احتمال بروز یک عارضه ناخواسته نادر ولیکن بسیار وخیم به نام سندروم سروتونین را افزایش دهد. این سندروم ممکن است باعث اغتشاش شعور، اسهال، تب، عدم تمرکز، بیقراری، افزایش تعریق، هیجان غیر قابل کنترل در گفتار یا کردار، لرزش یا تکان خوردن و انقباض گردد، در صورت مشاهده این علایم، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. مصرف همزمان ترامادول با فلوکستین احتمال حملات تشنجی را زیاد می نماید. همچنین مصرف همزمان تریپتوفان با فلوکستین ممکن است منجر به افزایش آشفتگی با بیقراری و اختلالات گوارشی گردد.
مکلوبماید – خطر بروز عوارض ناخواسته شامل سندروم سروتونین افزایش می‌یابد. مصرف همزمان مکلوبماید با فلوکستین توصیه نمی‌گردد. فاصله بین توقف درمان با مکلوبماید و شروع درمان با فلوکستین ۷ روز پیشنهاد می‌شود، در حالیکه فاصله بین توقف درمان با فلوکستین و شروع درمان با مکلوبماید ۵ هفته توصیه می گردد.
داروهای مهار کننده منو آمین اکسیداز (فورازولیدون، پروکاربازین و سلجبلین) – مصرف همزمان فلوکستین با داروهای مهار کننده منو آمین اکسیداز و یا در طی ۱۴ روز از قطع مصرف یک داروی منوآمین اکسیداز به دلیل احتمال تداخل دارویی ممنوع است. بین قطع مصرف فلوکستین و شروع درمان با یک داروی منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته فاصله باشد. فنی توئین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ( آمی تریپتیلین، آموکساپین، کلومیپرامین، دزیپرامین، دکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پروتریپتیلین و تریمیپرامین)
مقدار این داروها در خون ممکن است افزایش یابد که احتمال بروز عوارض ناخواسته را زیاد می نماید. مقدار این داروها ممکن است توسط پزشک تغییر یابد. ماپروتیلین و ترازودون – در مصرف همزمان با فلوکستین، مقدار این داروها در خون ممکن است دو برابر شود.
