سلام آقای دکتر
حال شما خوبه؟
بنده مدت یک سال هست که واقعا دیگه از هیچ چیزی مثل سابق لذت نمیبرم ، همواره احساس میکنم در تمام کارهام یک نوع حالت تکلف و اجبار وجود داره و هیچگاه از درون احساس لذتی ندارم ، بسیار ناامیدم و در عین حال در همه مسائل شک و تردید وجودم را فرا گرفته ، هیچوقت نمیتونم اطمینان از چیزی حاصل کنم ، همیشه پیرامون خدا ، دین ، معنویت ، معنای زندگی و امثالهم شک و تردید دارم ، همیشه یک نوع احساس پوچی من رو آزار میده ، این مسئله البته بیشتر از وقتی تشدید شد که با فلسفه آشنا شدم و دغدغه های فلسفی پیدا کردم ، البته در گذشته مدتی گرفتار وسواس فکری هم شده بودم که دوره درمانش رو به دلیلی کامل دنبال نکردم ، همیشه از درون احساس پستی و بی ارزشی دارم و انگار قلبا به این باور رسیدم که دیگران برتر از خودم هستن ، بویژه وقت هایی که مثلا اهداف یا برنامه هام محقق نمیشن این حس بی ارزش بودن بیشتر تقویت میشه ، حقیقت امر اگر بخوام تمام مشکلاتم رو بگم شاید الان یادم نیاد ، اما در یک کلام دیگه از زندگی هیچ لذتی نمیبرم ، و عمیقا دلم میخوام دیگه نباشم

سلام

سلام پدرم استرس و تپش قلب میگیره، و میگه اون لحظه خیال میکنم لحظه ها تند تند میرند جلو و فکر می‌کنم چیزی میخاد بشه یه حالت دیوانگی بهم دست میده میشه راهنمای بفرماید تشکر